Economics

บทความนี้ จะขอแชร์มุมมองเกี่ยวกับปัญหาอสังหาริมทรัพย์จีนว่า ทำไมถึงได้เกิดขึ้นและเป็นข่าวดังในขณะนี้ มีความเหมือนหรือแตกต่างจากวิกฤตซับไพร์มสหรัฐอย่างไร

เหตุผลที่ตุรกีได้กลายมาเป็นไฮไลต์ให้ดราม่ากันอีกรอบ เริ่มต้นมาจาก บทวิเคราะห์ของธนาคารกลางยุโรป ว่าให้ระวังหนี้ของแบงก์ในยุโรปที่มีหนี้ของภาคเอกชนตุรกีอยู่ไม่น้อย ผนวกกับกรณีข้อพิพาททางการเมืองระหว่างสหรัฐกับตุรกี

สงครามการค้าหรือ Trade War แม้ดูเผินๆแล้ว จะไม่ได้ใหญ่โตมากเหมือนวิกฤตซับไพร์มและเหมือนจะแค่เป็นการบลัฟกันระหว่างสหรัฐกับจีน แต่ล่าสุดเริ่มมีขอบเขตกว้างไปถึงการห้ามมิให้จีนและประเทศอื่นๆเข้ามาซื้อเทคโนโลยีของสหรัฐ บทความนี้ จะขอตอบคำถามถึงการสิ้นสุดและผลกระทบจากสงครามการค้าดังกล่าว

การตัดสินใจในหน้างานที่ราคาหลักทรัพย์ มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว โดยธนาคารกลางเป็นผู้ชี้ขาดเอง เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง

ไฮไลต์ของงานนี้อยู่ที่การตั้งกรรมการ 5 จาก 7 ท่านที่กำลังจะเกษียณ ที่ยกเว้นคือประธานาธิบดี สี จิ้น ผิง และ นายกรัฐมนตรี หลี เค่อ เฉียง

โดนัลด์ ทรัมป์ มีความสนใจนายโมฮัมเหม็ด เอล เอเรียน อดีตผู้บริหารกองทุนยักษ์ใหญ่ PIMCO ให้เข้ามาสัมภาษณ์ในตำแหน่งรองประธานเฟด

อย่างที่ผมเคยเขียนไว้เมื่อเดือนที่แล้วว่า ม้ามืดอย่างนายเจโรม พาวเวล หรือ ชื่อเล่นว่า ‘เจย์’ มีจุดเด่นคือการหาเสียงของเขาในการสรรหาประธานเฟด

ในความเป็นจริง นโยบายการเงินก็มิได้เป็นไปตามที่ตัวประธานต้องการเสมอไป เนื่องจากมักจะมีผู้มีความเห็นที่แตกต่างจากตัวประธานและกรรมการท่านอื่นๆ

ผู้นำของจีนได้แบ่งการบรรลุวัตถุประสงค์ของความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจออกเป็น 2 ส่วน ได้แก่ ‘เส้นทางหรือกระบวนการ’ และ ‘เป้าหมาย’

หากไม่นับเจเน็ต เยลเลนและแกรี คอห์น ที่เป็นที่จับตาของตลาดมาพักใหญ่ว่าจะเข้ามาดำรงตำแหน่งประธานธนาคารกลางสหรัฐหรือเฟดในวาระต่อไป